Supermoon

View of the supermoon on march 19, 2011 from the Southhills parking lot.

Supermoon extended exposure 1

Supermoon extended exposure 2

The Kids in America II

De eerste weken

Ik zal wat schrijven over wat er na mijn aankomst allemaal gebeurd is. De eerste paar dagen heb ik met name uitgeslapen, geprobeerd om orde te scheppen in de chaos van Billy’s spullen en nagedacht over hoe het huis eruit zou moeten zien. Twee weken lijkt een lange tijd, maar in werkelijkhied ging het super snel voorbij. Al met al zijn we erin geslaagd om het belangrijkste voor elkaar te krijgen.

Billy de kapper

In het huis hoefde er gelukkig niet veel geklusd te worden, alleen wat spullen opgehangen en een paar dingen verplaatst. Inmiddels hebben we het huisje zo goed als 'werkend'. Dat wil zeggen dat we al onze dagelijkse bezigheden kunnen doen, maar er nog een paar details aangepakt moeten worden, zoals gordijnen, posters, decoraties etc. In tegenstelling tot Nederland zijn hier de meeste (huur) appartementen inclusief vloerbedekking en lamellen voor de ramen, dus dat scheelt. Als het echt af is straks gaan we een vervolg maken op de videoclip om te laten zien hoe het er allemaal uitziet. Toen Billy zijn vorige appartement moest verlaten is dat heel haastig gegaan, dus veel spullen waren verspreid over meerdere dozen. We hebben nog steeds een paar dozen te gaan, maar dat is met name spul als kerstversiering, boeken. prullaria. Een deel daarvan zal naar de plaatselijke kringloopwinkel gaan. Een deel van onze spullen staat nog in de opslag, maar daar hebben we de ouders van Billy voor nodig want die hebben een truck. Zo hebben we nog geen boekenkasten, maar vervult een vensterbank nu deze functie.

Lavendel

De eerste paar weken voelde het hier nog erg onwennig. Ik kende de buurt niet en voelde me meer een bezoeker dan dat ik er woonde. Nu school is begonnen en we een dagelijkse routine hebben, voelt het pas als thuis. Dingen die ik mis: vrienden, mijn flat, mijn bed ( we hebben inmiddels een nieuwe, comfortabele) de AH (ugh, maar was wel lekker vertrouwd) de tuin (hebben jullie er nog wat mee kunnen doen? Neem de camera eens mee misschien.) Mijn fiets + mobiliteit in zijn geheel. Ik heb hier wel een fiets maar ook die moet per truck vervoerd worden vanuit het ouderlijk huis. Dan kan ik pas echt de buurt gaan verkennen. Het terrein rondom ons gebouw is prachtig aangelegd, met gras, bomen en bloemen. In de zomermaanden hebben ze hard gewerkt om alles tiptop in orde te hebben voor de nieuwe lichting huurders, het ging zelfs zo ver dat ze hier elke dag het gras maaiden en de randjes bijwerkten. Inmiddels heeft het al een tijdje niet geregend dus zijn ze daar gelukkig mee gestopt. De supermarkt is op loopafstand en er is een klein winkelcentrum met restaurants, een drogisterij en een kringloopwinkel. Iets verder weg (auto of fiets) is een veel groter winkelcentrum, maar meestal rijden we een stukje verder naar de Grote Supermarkt of Wal Mart. Er wordt hier nogal wat afgeshopt, maar aangezien veel winkels ruime openingstijden hebben, is het nergens echt druk.

Grange Fair

Op school gaat het heel goed, tot nu toe is het allemaal goed te doen en haal ik alleen maar "A"s, (het amerikaanse equivalent van een 9/10. Dat zal wel veranderen denk ik als de opdrachten wat pittiger worden, maar ze zijn voornamelijk ook heel leuk om te doen. Niet iedereen heeft de kans om opnieuw naar school te gaan, maar ik moet zeggen dat dit me veel beter bevalt dan toen ik 19-20 was. Het verschil zit hem ook in de school denk ik, dit is een erg goede school met bijna alleen maar persoonlijke aandacht en zeer goede docenten. Het is grappig om al die tieners hier te zien die zich zuchtend en steunend van les naar les begeven. Ze snappen nog niet hoe goed ze het hier hebben. Leuke opdrachten die we tot nu toe gedaan hebben: Neem een object en maak 30(!) schetsen. Neem hetzelfde object en maak 10 schetsen, alleen gebruik makend van vlakken en lijnen. Nu moeten we van die tien schetsen 6 zwart-wit versies maken met alleen vlakken. Ook hebben we geschilderd op muziek (deze had ik lang geleden al een keer gedaan). Potlood tekening in de natuur. Dit gebeurde rondom de school in de prachtig aangelegde tuin met bloemen en rotsen, aangezien we officieel niet van het terrein af mogen. Er staat echter geen hek of zo en er wordt niet op gecontroleerd. Schilder drie vormen die een na-beeld vormen (hiervan zal ik een voorbeeld posten als ik mijn schetsboek terug heb). De klas is voor het grootste deel leuk, al zijn de meesten wel erg rustig en verlegen. Ik heb al een paar vrienden gemaakt.

Bob & Kay's place

Voor Engels hebben we een toets gedaan om te zien wat het nivo van de klas was en wie er in aanmerking kwamen voor dispensatie. Ik had de hoogste score met 83% LOL, en was de enige die in aanmerking kwam, maar de dispensatie toets kost $25 en ik leer liever nog wat extra Engels bij.

Verder gaat alles zijn gangetje, boodschappen doen is soms nog wat lastig met die rare maten die ze hier hebben en ik totaal geen benul heb van het prijspeil. Ook veranderen de prijzen hier heel snel, afhankelijk van de hoeveelheid studenten, of er een belangrijke American Football wedstrijd is (=extra bezoekers) of er genoeg verse groenten vooraadig zijn. In tegenstelling tot Nederland, waar we veel groenten zelf verbouwen, moeten de meeste hier uit Californie of Florida komen. Niet raar opkijken dus als je geen betaalbare courgettes of prei kunt vinden. Wat veel mensen hier doen is of conserven kopen. Niet uit blik maar vers gemaakt gedurende het oogstseizoen, of zelf grotere aantallen kopen als de prijzen laag zijn en zelf conserven maken. Wij gaan proberen om onze Amish-connecties te gebruiken om wat kwalitatief hoogstaande conserven in huis te halen voor een relatief lage prijs.

Mijn culturele activiteiten staan op een laag pitje, al moeten er wel wat meer komen in de loop van het jaar. Het sociale evenement van het Jaar; Grange fair, ligt inmiddels achter ons. We hebben alle verplichte elementen afgewerkt, de bakwedstrijden, de schapen, geiten, kippen en konijnen, het vette (lekkere) voedsel en ons jaarlijkse "phase 10" kampioenschap. Of je moet ons wekelijkse bezoek aan de dollar-bioscoop meerekenen. Tot zover gezien: Shrek 3 (deze had ik tijdens de vlucht al gezien, maar dan op een klein schermpje en maar aan een kant geluid ;-)), The Last Airbender; ondanks de zeer negatieve kritieken vonden we het allebei een mooie en meeslepende film. Alleen jammer dat er waarschijnlijk geen deel twee komt, aangezien het verhaal enigzins abrupt afloopt. Eergisteren naar The Sorcerer's apprentice, erg goed voor een Disney film met Nicholas Cage. Een goed geschreven, modern sprookje, niet zoetsappig en propvol special effects, wat wil je nog meer?

Tom Tudek Memorial Park

Afgelopen weekend hadden we een extra lang weekend dankzij Labor Day, een van de weinige dagen waarop instanties, winkels en restaurants daadwerkelijk sluiten. Geen school dus! Zaterdag zijn we lekker gaan wandelen in een nabijgelegen park met onze vriend James. Daarna lekker pizza en chips gegeten onder het genot van 1 aardige lowbudget film (Tooth & Nail), 1 erg goede horror/thriller (The Triangle) en 1 spaanse kort film (Genesis). Toen het half drie ’s nachts was, besloten we maar naar bed te gaan, maar eerst hebben we nog spookverhalen verteld in het donker. Zondag zijn we naar de ouders van Billy gereden en daar de was gedaan en genoten van een heerlijke maaltijd. De hemel was zo onzettend helder dat we een nachtelijke wandeling hebben gemaakt om naar de sterren en de melkweg te kijken. Met een verrekijker waren zelfs twee manen van Jupiter zichtbaar en de rode gloed van Mars.

Tot zover mijn eerste weken in de VS, hou deze plek in de gaten voor meer nieuws, trivia en meer willekeurige info.

The Kids in America

Vertrek en Aankomst

Tim (en Silva)

Na weken van stress en fysieke inspanning zat ik dan eindelijk in een vliegtuig naar Amerika! Voor het zover was moest er nog het een en ander gebeuren. De laatste dagen waren niet alleen zwaar maar ook erg leuk, mijn laatste werkdag bij de Free was super gezellig (bedankt Nick!) en de indoor picnic was ook zeer geslaagd, al was het wel een emotionele gebeurtenis. Ik wil iedereen die is geweest bedanken voor jullie bijdrage en gezelligheid. Nu maar hopen dat het ‘welkom terug’ feest net zo gezellig is! ;-)

Coole Groningen trui

Op woensdag was er op de valreep nog van alles te doen in de flat, maar met de hulp van Alex lukte het me toch om alles voor elkaar te krijgen en de trein naar Amsterdam te pakken. Daar kon ik even uitblazen en bijkomen en nog wat tijd met mijn familie doorbrengen. Ok zij hadden nog een last-minute afscheidsborrel gepland. Het was een drukke, gezellige middag met veel lekker eten en wijn, al was de spanning van mijn aanstaande vertrek ook hier voelbaar. Op mijn aanwijzing hebben we nog een leuke groepsfoto genomen en toen was het tijd om de koffers nog een maal na te lopen en af te sluiten voor de vlucht. Ik had gelukkig geen last van zenuwen en dankzij de inspanning van de afgelopen tijd en de wijn heb ik prima kunnen slapen. Vrijdagochtend was het dan zo ver, met drie koffers, een rugtas en een studentenvisum op zak reden we naar Schiphol. Henny en Horacio waren de aangewezen chauffeur en kofferdrager. Het was de bedoeling dat Dixy en de meiden me nog even zouden komen uitzwaaien, maar na het inchecken kreeg ik te horen dat ik gelijk door moest naar de Gate, dus dat is helaas niet meer gelukt. Ik had nog net even de tijd om een doos chocola te halen voor een vriendin in de VS en toen kon ik praktisch al naar de veiligheidscontrole, full-bodyscan en het vliegtuig in.

Familie portret

Nog een keer uitkijken over de Nederlandse velden en toen was ik echt onderweg. De vlucht was comfortabel en de tijd vloog voorbij. Onder het genot van heerlijk ‘airtline-food’ en een film op micro-scherm gleden de mijlen voorbij. Voor ik het wist was het tijd om de oordopjes in te doen en te landen in Philadelphia. Ik kon goed zien dat ook hier Obama’s financiele impuls was toegepast. De terminal waar ik aankom is al jaren in aanbouw, maar deze keer was ‘ie helemaal af. Ook was er een compleet nieuwe vloot shuttle bussen aangeschaft. De Immigratiedienst en douane gaven geen enkel probleem en ik kon me rustig gaan opmaken voor de volgende vlucht, onder het genot van een Tall Cinnamon Chai Latte en een Corn Muffin, mijn traditionele aankomstvoer. 

Welcome to Philadelphia

Helaas had mijn aansluitende vlucht een uur vertraging vanwege drukte in het luchtruim boven het Noord-Oosten van de VS, dus mijn weerzien met Billy werd iets uitgesteld. Gelukkig was ik niet de enige en ik kwam in gesprek met een interessante en eccentrieke vrouw die diezelfde vlucht moest hebben naar State College. Het bleek een gerenommeerde Ierse kunstenares te zijn genaamd Helen O’leary, die les geeft aan de Penn State University en net van een studiereis in Parijs terugkwam. Samen bespraken we het culturele klimaat in State College (of eigenlijk het gebrek daaraan) en het verschil tussen Amerika en Europa. Het was zo gezellig dat we helemaal niet doorhadden dat de vlucht op het punt stond om te vertrekken. Gelukkig hoorden we nog de laatste ‘boarding call’ en konden als laatsten  het vliegtuig instappen.

Inmiddels was Billy natuurlijk al een tijd aan het wachten. Normaal gesproken kom ik altijd eerder aan dan hij, maar dit keer stond hij al op me te wachten in de hal. Nadat ik mijn drie loodzware koffers had teruggekregen en we afscheid hadden genomen van Helen (die een oud-docent van Billy bleek te zijn) konden we eindelijk naar ons nieuwe appartement vertrekken. Zeer vermoeid van de lange reis maar blij met het weerzien en de kennismaking met mijn nieuwe huis kwam er dan een einde aan deze lange dag. Nog even wat eten bij Home Delivery Pizza (ik was zo moe dat ik niet eens meer weet wat we gegeten hebben) en dan naar bed. 

The place where I'll live

Appartment Q12, the beginning

Real late starter

I woke up late today
Actually I do that everyday!
Got no place to be seen
I'm not part of a scene
I'm a genius loser
Keeping counsel with my own opinion
President of the state that I'm in
Should I just stay in bed?
Should I live in my head?
Oh God so many questions to ask

Oh you could call me lazy
I think of it as taking my time
‘Cos I don't want to do what I don't want to do
I'm the queen refusenik

But - oh my God - if I was somebody I'd be doing it all just fine
But I'm a real late starter
So I'm making up for lost time
Oh my God - if I was somebody you'd be kissing my arse right now
But I'm so polite - I do it all of the time
I missed my calling in life
Oh well.

Day by day I wonder
If I will be torn asunder
By these things that I know that nobody else knows
Or maybe it's the drinking
I guess we should consult a Bible
Everybody needs a sign - or
Bless the birds and the bees
The flowers and trees
And blessed be the slacker

And you must be having a laugh
Oh God - you're having a laugh
No point in worrying if my day´s a disaster
Inside my little head I'm happy ever after
Yes I am

Oooh - what of my life?
Yeah well.

~Nerina Pallot

january 1st 2010

A new year...

... a new project!

As if we didn't have enough to do already. Billy and I have started a new project together, whose progress you are invited to follow online. Starting from january 1st, we will both take a picture of ourselves every day and post them to our photoblog: http://tf2010.blogspot.com/.
This will result in a visual document of how and what we are doing, with the photos engaging in an artistic and creative dialogue, reacting to each other and inspiring new looks and compositions. You can help us by regularly checking in and commenting or suggesting ideas.

See you in the new year!

This is halloween...

Designing...


Carving...


Halloween...