The Kids in America

Vertrek en Aankomst

Tim (en Silva)

Na weken van stress en fysieke inspanning zat ik dan eindelijk in een vliegtuig naar Amerika! Voor het zover was moest er nog het een en ander gebeuren. De laatste dagen waren niet alleen zwaar maar ook erg leuk, mijn laatste werkdag bij de Free was super gezellig (bedankt Nick!) en de indoor picnic was ook zeer geslaagd, al was het wel een emotionele gebeurtenis. Ik wil iedereen die is geweest bedanken voor jullie bijdrage en gezelligheid. Nu maar hopen dat het ‘welkom terug’ feest net zo gezellig is! ;-)

Coole Groningen trui

Op woensdag was er op de valreep nog van alles te doen in de flat, maar met de hulp van Alex lukte het me toch om alles voor elkaar te krijgen en de trein naar Amsterdam te pakken. Daar kon ik even uitblazen en bijkomen en nog wat tijd met mijn familie doorbrengen. Ok zij hadden nog een last-minute afscheidsborrel gepland. Het was een drukke, gezellige middag met veel lekker eten en wijn, al was de spanning van mijn aanstaande vertrek ook hier voelbaar. Op mijn aanwijzing hebben we nog een leuke groepsfoto genomen en toen was het tijd om de koffers nog een maal na te lopen en af te sluiten voor de vlucht. Ik had gelukkig geen last van zenuwen en dankzij de inspanning van de afgelopen tijd en de wijn heb ik prima kunnen slapen. Vrijdagochtend was het dan zo ver, met drie koffers, een rugtas en een studentenvisum op zak reden we naar Schiphol. Henny en Horacio waren de aangewezen chauffeur en kofferdrager. Het was de bedoeling dat Dixy en de meiden me nog even zouden komen uitzwaaien, maar na het inchecken kreeg ik te horen dat ik gelijk door moest naar de Gate, dus dat is helaas niet meer gelukt. Ik had nog net even de tijd om een doos chocola te halen voor een vriendin in de VS en toen kon ik praktisch al naar de veiligheidscontrole, full-bodyscan en het vliegtuig in.

Familie portret

Nog een keer uitkijken over de Nederlandse velden en toen was ik echt onderweg. De vlucht was comfortabel en de tijd vloog voorbij. Onder het genot van heerlijk ‘airtline-food’ en een film op micro-scherm gleden de mijlen voorbij. Voor ik het wist was het tijd om de oordopjes in te doen en te landen in Philadelphia. Ik kon goed zien dat ook hier Obama’s financiele impuls was toegepast. De terminal waar ik aankom is al jaren in aanbouw, maar deze keer was ‘ie helemaal af. Ook was er een compleet nieuwe vloot shuttle bussen aangeschaft. De Immigratiedienst en douane gaven geen enkel probleem en ik kon me rustig gaan opmaken voor de volgende vlucht, onder het genot van een Tall Cinnamon Chai Latte en een Corn Muffin, mijn traditionele aankomstvoer. 

Welcome to Philadelphia

Helaas had mijn aansluitende vlucht een uur vertraging vanwege drukte in het luchtruim boven het Noord-Oosten van de VS, dus mijn weerzien met Billy werd iets uitgesteld. Gelukkig was ik niet de enige en ik kwam in gesprek met een interessante en eccentrieke vrouw die diezelfde vlucht moest hebben naar State College. Het bleek een gerenommeerde Ierse kunstenares te zijn genaamd Helen O’leary, die les geeft aan de Penn State University en net van een studiereis in Parijs terugkwam. Samen bespraken we het culturele klimaat in State College (of eigenlijk het gebrek daaraan) en het verschil tussen Amerika en Europa. Het was zo gezellig dat we helemaal niet doorhadden dat de vlucht op het punt stond om te vertrekken. Gelukkig hoorden we nog de laatste ‘boarding call’ en konden als laatsten  het vliegtuig instappen.

Inmiddels was Billy natuurlijk al een tijd aan het wachten. Normaal gesproken kom ik altijd eerder aan dan hij, maar dit keer stond hij al op me te wachten in de hal. Nadat ik mijn drie loodzware koffers had teruggekregen en we afscheid hadden genomen van Helen (die een oud-docent van Billy bleek te zijn) konden we eindelijk naar ons nieuwe appartement vertrekken. Zeer vermoeid van de lange reis maar blij met het weerzien en de kennismaking met mijn nieuwe huis kwam er dan een einde aan deze lange dag. Nog even wat eten bij Home Delivery Pizza (ik was zo moe dat ik niet eens meer weet wat we gegeten hebben) en dan naar bed.